Francesca: "Op een dag besloot ik dat ik niet meer dik wilde zijn. En ik viel 80 kilo af."

Het plezier van uitgaan met vrienden. Genieten van een aperitiefje. Jezelf de luxe gunnen om twee bolletjes profiteroles te eten zonder schuldgevoel en zonder het risico te lopen een halve kilo op te eten in de greep van een dwangmatige hongeraanval. Dit is Francesca's nieuwe leven, veroverd "zonder wonderen", zoals ze zelf zegt, maar met vastberadenheid, doorzettingsvermogen en de onschatbare hulp van anderen. Vandaag de dag is Francesca Migliaccio vrijwilliger bij de vereniging Amici Obesi en haar verhaal is een ode aan de mogelijkheid om herboren te worden.

De beerput van obesitas

"Ik was in een soort beerput gevallen", zegt ze, terwijl ze het punt beschrijft waarop er geen weg terug meer was. "Rond mijn vijftigste zorgde een reeks gebeurtenissen die me al sinds mijn kindertijd overweldigden ervoor dat ik al mijn remmingen met betrekking tot eten verloor. Het ging niet langer alleen om een ​​paar kilootjes extra: mijn gewicht was een gevangenis geworden, een rotsblok dat me dreigde te verpletteren." Obesitas, herinnert ze zich, is een ziekte die tragisch kan zijn, net als anorexia, hoewel langzamer en subtieler in zijn ontwikkeling: "Je sterft ook aan obesitas, zij het langzamer."

Het was toen niet makkelijk om adequate hulp te vinden: 15 jaar geleden waren multidisciplinaire centra nog niet zo wijdverspreid als nu. Er waren nog niet de medicijnen die nu zo veelbelovend lijken. De strijd tegen overgewicht werd vaak alleen gevoerd. En alleen, vaak verloren.

Een uitgestoken hand

Francesca had alles geprobeerd, "zelfs Fantozzi's kliniek", zoals ze ironisch herinnert. "Ik had het al bij twee psychiaters geprobeerd, maar zonder succes. Op een gegeven moment, toen ik bijna 170 kilo woog, bood iemand me onverwachts een hand. Ik greep die en wist uit die put te komen. Ik werd naar een bariatrische chirurg gebracht en dit was het begin van mijn echte reis naar verandering."

De lange weg naar wedergeboorte

De operatie was niet onmiddellijk. "Het kostte anderhalf jaar voorbereiding, de tijd die de chirurg nodig had om ervoor te zorgen dat ik er klaar voor was. Tegelijkertijd begon ik aan mijn derde traject bij een psychiater, en deze keer was het de juiste. Gelukkig maar, want een operatie alleen is niet genoeg." Haar reis was lang, zo'n vijftien jaar om de eetstoornis te overwinnen. "Dit laat zien dat er geen trucjes of shortcuts bestaan: "Niemand verricht wonderen - bevestigt ze met overtuiging - wij zijn degenen die moeten besluiten ons leven te veranderen. En verandering is een reis van het verstand en het hart, een constante inzet die geduld en vooral hulp van buitenaf vereist."

Het belang van hulp vragen

Francesca is het levende bewijs dat "je een eetstoornis en ernstig overgewicht kunt overwinnen, zelfs op een leeftijd die niet meer zo jong is". Een cruciale boodschap die Francesca wil meegeven, is dat je niets alleen kunt: "Je moet om hulp vragen, en niet zomaar iemand, maar gekwalificeerde mensen".

De vereniging Amici Obesi is daar een concreet voorbeeld van. Een plek waar je om hulp kunt vragen, die de menselijke hulp van vrijwilligers biedt en je de weg wijst naar de specialistische hulp van de wetenschappelijke gemeenschap. "Als je die hand uitsteekt, zullen we die aannemen en je doorverwijzen", verzekert hij. Een fundamentele steun, die je niet zomaar moet aanvaarden, zelfs niet als je bij vrienden of familie zoekt. Want er zijn er vandaag de dag maar weinig die echt begrijpen wat obesitas is en wat er schuilgaat achter iemand die eraan lijdt. "Aan degenen die ons met minachting of met hilariteit aankijken, wil ik duidelijk maken dat er achter iemand met obesitas altijd iets ernstigs schuilgaat, niet omdat we eten."

"Vandaag", besluit hij, "leef ik mijn nieuwe leven met bewustzijn en vrijheid. Schuldgevoel heeft plaatsgemaakt voor vreugde, het verlies voor de mogelijkheid om te kiezen. De strijd tegen obesitas kan gewonnen worden, mits we die aangaan met de juiste mentaliteit, de juiste steun en de diepe overtuiging dat verandering, hoe moeilijk ook, mogelijk is."